گربه پرشین

خاستگاه : ایران

تاریخ پیدایش : قبل از سده 1600 میلادی

اجداد : گربه های موبلند آسیایی

آمیزش نژادی : ندارد

نام دیگر : ندارد

وزن : 5/3 تا 7 کیلوگرم

طول عمر : 10 تا 15 سال

خلق و خو : ساکت و ملایم و علاقمند به مشاهده اطراف

پرشین یکی از قدیمی ترین و شناخته شده ترین نژادهای گربه در جهان است . این گربه را در جهان با نام پرشین ( اشاره به نام تاریخی ایران در زبان خارجی ) میشناسند و امروز محبوبترین گربه در ایالات متحده به شمار میرود .

نخستین اجداد گربه پرشین در سال 1620 توسط پیتر دلا وال از ایران به ایتالیا و توس نیکلاس کلود فابری دوپیرس از ترکیه به فرانسه برده شد .

یک طبیعی دان فرانسوی به نام به نام بوفون در سال 1765 در کتاب تاریخ طبیعی خود درباره مبدا این نژاد مینویسد :

جهانگرد ایتالیایی به نام پیتر دلا وال در قرن هفدهم به ایران مسافرت کرد و در استان خراسان گربه ای با موی بلند و نرم شبیه ابریشم و به رنگ آبی پیدا کرد و او را با خود به اروپا آورد . شاید این نخستین گزارش درباره گربه آبی پرشین باشد .

تا قرن نوزدهم که نمایش گربه ها و پرورش گربه ها به محبوبیت فوق العاده زیادی رسید , گربه های موبلند از ایران و ترکیه و افغانستان معمولا گربه های آسیایی نامیده میشدند .

نخستین نمایش گربه پرشین در کریستال پالاس و در سال 1871 اتفاق افتاد . گربه های موبلند در آن زمان در انگلستان طرفداران بسیار زیادی داشتند چرا که ملکه ویکتوریا علاقه زیادی به این گربه داشت .

این نژاد در اوایل قرن بیستم توسط تمامی موسسات به ثبت رسید .

در سال 1900 میلادی گربه پرشین از انگلستان به امریکا برده شد و در این کشور به علت محبوبیت , این نژاد گربه پرورش داده شد .

گربه پرشین آبی و گربه پرشین نقره ای از محبوبیت زیادی در امریکا برخوردار بودند . خانم کلینتون لاک یکی از اولین پرورش دهندگان گربه پرشین در امریکا بود که در سال 1900 گربه پرشین نقره ای و در سال 1901 گربه پرشین آبی ماده و در سال 1902 گربه پرشین آبی نر را پرورش و نمایش داد .

امروزه دو نوع مجزای حالت صورت برای گربه های وجود دارد . نوع فلت و نوع کلاسیک .

در هر دو گونه , گوش ها کوچک و گرد هستند که بر روی سر به سمت پایین قرار دارند .

چشمها پهن و گرد , گونه ها پر و چانه پهن است . چیزی که دو نوع را از هم متمایز میکند این است که نوع فلت دارای بینی کوتاه و سربالاست .

صورتش بسیار صاف است و بینی اش کلفت و کوتاه میباشد و با یک شکستگی در مرکز دو چشم قرار گرفته است و بینی در رستای چشمها قرار دارد .

مهمترین نکته که در نگهداری پرشین باید دقت کرد , آراستن هر روزه آن میباشد .

پوشش بلند و زیبای این گربه ( حدود 20 سانت ) اغلب باید روزی یک تا دوبار شانه شوند و حمام دادن حداقل یک بار در ماه مناسب میباشد .

نکته قابل توجه دیگر , جعبه خاک است که به پنجه ها و پوشش بدن حیوان میچسپد و اگر گربه و جعبه به طور منظم تمیز نشوند , پرشین تمایلی به استفاده از جعبه خاک کثیف نخواهد داشت .

از دیگر مسائل مربوط به نگهداری این نژاد , ریزش اشک بیش از حد است( این اشک قهوه ای رنگ است و به خاطر برخورد آهن موجود در اشک با محیط خارج به این رنگ در میاید ) و به همین منظور روزانه باید توسط قطره چشمی مخصوص تمیز شود .

به منظور پیشگیری از بیماریهای دهان و دندان نیز باید دندان ها را مسواک زد . پرشین گربه ای آرام و متکی و شیرین خو است که ترجیح میدهد به جای اینکه به اطراف بدود , کنار صاحبش لم بدهد .

آنها همدم مناسبی هستند و از بازی کردن های کوتاه مدت بین استراحت هایشان لذت میبرند .

پرشین نیاز به محبت و تعامل با انسان دارد . آنها دوست داشتنی هستند و نیاز به محبت و توجه کافی دارند . آنها نوازش و بغل شدن را دوست دارند .

شیرین و مهربان و پاسخگو به حالات شما هستند و صدای نرم و دلپذیری دارند که به ندرت از آن استفاده میکنند . پرشین ها معمولا به صاحبانشان آرامش میدهند .

در ایالات متحده گربه های پرشین به عنوان محبوبترین نژاد گربه به شمار میروند . این نژاد از لحاظ محبوبیت در انگلستان در سال 1988 در مقام اول قرار داشت اما امروزه جایگاه پنجم را دارد .

• بدن بزرگ و گرد است و ساختار عضلانی خوبی دارد
• دم بسیار پر پشت و کوتاه است
• سر گرد و سنگین و پهن است
• گوشها کوچک با انتهای گرد و در قسمت پایین تری روی سر قرار گرفته اند
• چشمها بزرگ و گرد هستند و در فاصله زیادی از هم قرار دارند
• پوشش بلند و پرپشت میباشد